به گزارش سایت طلا، جزیره‌ای در نزدیکی اندونزی و فیلیپین واقع در اقیانوس آرام وجود دارد که بیش از نیمی از جمعیت آن هیچ رنگی را جز سیاه و سفید نمی بینند.
یک جزیره کوچک در مجمع الجزایر میکرونزی در اقیانوس آرام در نزدیکی اندونزی و فیلیپین وجود دارد، برخی از ساکنان قادر به تشخیص رنگ جزیره زیبا خود نیستند، آن‌ها نمی‌توانند بین دریا و آسمان، سرسبزی درختان نخل یا حتی رنگ گل‌های آن‌ها تفاوت قائل شوند، تمام جهان آن‌ها سیاه و سفید است.
این جزیره زیبا با هفتصد نفر ساکن در آن، "Pengelab" نامیده می‌شود، و در آن ۵۷ (۸.۱ ٪) از جمعیت هیچ رنگی را جز سیاه و سفید نمی‌توانند تشخیص دهند. اما راز آن چیست و چرا این افراد فقط سیاه و سفید می‌بینند؟
خوب دلیل این امر این است که افراد از بدو تولد کور رنگ هستند و به نظر می‌رسد ژنتیک، عامل اصلی این بیماری عجیب است که آکروماتوپسی یا "کوری کامل رنگ" نامیده می‌شود.
این بیماری در خارج از جزیره بسیار نادر است، به گونه‌ای که از هر سی هزار تن در سراسر جهان، یکی را درگیر می‌کند؛ از این روی، علاقه ژنتیک شناسان به این جزیره بسیار است.
برای درک بدبختی ساکنان جزیره، لازم است به سال ۱۷۷۵ میلادی برگردیم که یک مهاجم، نود درصد مردم جزیره پنجیلاپ را کشت. این فاجعه طبیعی با قحطی و مرگ و میر بالا همراه بود و فقط حدود بیست تن از جمله پادشاه نانمارک مواننیزد که نابینا بود، زنده ماند.
البته بازماندگان کمی بودند، اما برای اینکه مردم این جزیره منقرض نشوند، کافی بود. به دلیل انزوا و ازدواج اجباری - جایی که ازدواج با خارجی‌ها به شدت ناامید کننده و ناممکن بود - پس از تنها چند نسل این وضعیت به طور گسترده‌ای در میان مردم گسترش یافت.
در این باره همچنین باید گفت، مردم محلی علاوه بر اینکه نمی‌توانند از زیبایی چشم انداز لذت ببرند، آن‌ها حساسیت شدیدی به نور خورشید دارند که کار در فضای باز را برای آنان بسیار دشوار می‌کند.
از طرف دیگر این تک رنگ آن‌ها را قادر می‌سازد تا از مزیت دید در شب بهره‌مند شوند و آن‌ها می‌توانند ماهی را که در مجاورت شنا می‌کند، با وضوح کامل ببینند و تشخیص دهند و برخی از جزئیات را درک کنند که مردم عادی نمی‌بینند؛ بنابراین آن‌ها در شب، با قایق‌های خود بیرون می‌روند تا ماهی بگیرند. خورشید کاملاً مغایر با نقش خود مانع توانایی بینایی آن‌ها می‌شود.
کوررنگی یک بیماری اختلال ارثی است که در آن فرد قادر به تشخیص یک یا برخی رنگ‌ها نمی‌باشد. سلول‌های مخروطی چشم افراد کوررنگ فاقد رنگ‌دانه‌هایی هستند که موجب دیدن رنگ‌ها می‌شوند. به همین دلیل این افراد برخی رنگ‌ها را به شکل طیفی از رنگ‌های خاکستری و سیاه می‌بینند.
کوررنگی انواع مختلفی دارد که شایع‌ترین آن‌ها عدم توانایی در تشخیص رنگ سبز و قرمز از یکدیگر است. داشتن مشکل در تشخیص اینکه جسمی قرمز است یا سبز، یا آبی است یا زرد اصلی‌ترین علامت کوررنگی است. بر خلاف تصور عامه، دید افراد کور رنگ به ندرت خاکستری است.
در اصطلاح علمی، توانایی تمیزدادن سه رنگ اولیه، یعنی سرخ و آبی و سبز، از یکدیگر که باعث رؤیت بهنجار رنگ‌هاست سه‌رنگ‌بینی trichromacy نام دارد. محققان معتقدند این روش راه امیدوارکننده‌ای را برای درمان انواع نابینایی پیش روی محققان قرار می‌دهد.
نتایج این مطالعه در نشریه JAMA Ophthalmology منتشر شده است. تشخیص زودرس کوررنگی می‌تواند مانع بروز مشکلات آموزشی در کودکان شود. در این صورت بهتر است والدین کودک با معلم او صحبت کنند. بعضی از بیماران از لنز‌های مخصوصی استفاده می‌کنند که هم به صورت لنز تماسی و هم به صورت لنز عینک وجود دارد. در بسیاری موارد بیماران به جای تشخیص رنگ ممکن است ترتیب قرارگیری را بخاطر بسپارند. به عنوان مثال بیمار بخاطر می‌سپارد که چراغ قرمز همیشه بالای چراغ راهنمایی و چراغ سبز پایین قرار دارد.