استفاده از جاده‌های مغناطیسی برای شارژ خودروهای برقی

هزینه پیاده‌سازی ایده جاده‌هایی که بتوانند خودروهای برقی را شارژ کنند تاکنون بالاتر از آن بود که این طرح به واقعیت تبدیل شود، اما حالا سازمان حمل و نقل ایندیانا آمریکا (INDOT) اعلام کرده که در حال آزمایش نوع جدیدی از سیمان با ذرات مغناطیس است.

خبر را برای من بخوان

به گزارش موبوایران، هزینه پیاده‌سازی ایده جاده‌هایی که بتوانند خودروهای برقی را شارژ کنند تاکنون بالاتر از آن بود که این طرح به واقعیت تبدیل شود، اما حالا سازمان حمل و نقل ایندیانا آمریکا (INDOT) اعلام کرده که در حال آزمایش نوع جدیدی از سیمان با ذرات مغناطیس است. انتظار می‌رود که این فناوری بالاخره بتواند امکان ساخت جاده‌هایی با قابلیت شارژ پرسرعت خودروهای برقی را فراهم کند.

سازمان INDOT با سرمایه‌گذاری بنیاد علوم ملی آمریکا (NSF) و همکاری دانشگاه «پردو» (Purdue) و شرکت آلمانی «مگمنت» (Magment) روی این پروژه کار می‌کند. آن‌ها تحقیقات خود را در سه فاز انجام می‌دهند. ابتدا عملکرد سیمان مغناطیسی (موسوم به مگمنت) را در آزمایشگاه بررسی خواهند کرد. سپس به سراغ آزمایش روی جاده‌ای ۴۰۰ متری می‌روند.

شرکت مگمنت می‌گوید بهینگی انتقال توان در محصول آن‌ها به رقم رکوردشکن ۹۵ درصد می‌رسد و هزینه پیاده‌سازی آن از هزینه‌های استاندارد جاده‌سازی بیشتر نیست. این شرکت آلمانی مدعی است که فناوری جاده‌های آن‌ها قابل خرابکاری نیست و مقاومت بالایی دارد.

فاز سوم این پروژه که بسیار جاه‌طلبانه به نظر می‌رسد شامل آزمایش ظرفیت این فناوری برای شارژ کامیون‌های سنگین با توانی در حدود ۲۰۰ کیلووات است. اگر همه‌چیز موفقیت‌آمیز پیش برود، INDOT از این فناوری برای جاده‌های بین شهری ایالت ایندیانا استفاده خواهد کرد.

دستیابی به قابلیت شارژ مستقیم کامیون‌های سنگین از داخل جاده‌ها بدون آلودگی و با کمترین هزینه یک دستاورد محیط زیستی بسیار مهم خواهد بود. اگرچه فناوری مگمنت بسیار نویدبخش به نظر می‌رسد و با ادعای شرکت سازنده مبنی بر توانایی‌هایش می‌توانیم تا حد زیادی به آینده امیدوار شویم، اما هنوز مسیر زیادی باید طی شود تا به مرحله پیاده‌سازی نهایی برسیم و مطمئن شویم که این فناوری به درستی کار می‌کند.

پیش‌تر بریتانیا هم حدود ۷۸۰ میلیون دلار را به تحقیق درباره شارژرهای زیر جاده‌ای اختصاص داده بود. با گسترش خودروهای برقی نیاز به شارژرهای بهینه و در دسترس اهمیت مضاعفی پیدا کرده است.