به گزارش موبوایران، گذشته نمایی یا فلش بک که به نام آنالپسی هم شناخته می‌شود، وسیله‌ای برای روایت کلاسیک است و چیزی را در زمان گذشته که با زمان حال ارتباط دارد نشان می‌دهد. تکنیک فلش بک معمولا در ادبیات، آثار تلویزیونی، سینما و در هر نوع روایتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در این تکنیک توالی اصلی رویداد‌ها قطع می‌شود و برای مخاطب پنجره‌ای را باز می‌کند و او را به زمان دیگری از روایت می‌برد. البتی گاهی اوقات این تغییر زمانی در روایت، داستان را به آینده می‌برد که به آن فلش فوروارد یا پرولپسی نیز گفته می‌شود. فلش بک‌ها با نشان دادن چیزی که در گذشته اتفاق افتاده است، اغلب سعی دارند مورد خاصی را در مورد روایت اصلی نشان دهند، یا حداقل آن را کامل کند.
در قسمت گذشته نمایی کارگردان و نویسنده به راحتی می‌تواند یک مکاشفه جذاب و یا پیچش بیشتر داستانی را جای دهد. در عین حال، بسیاری از فیلمسازان بزرگ از ابهام فلش بک‌ها استفاده کرده اند، به ویژه هنگامی که راوی آن یکی از شخصیت‌های اصلی فیلم باشد.
گذشته نمایی در یک اثر سینمایی گاهی می‌تواند کل فیلم را در بر بگیرد مثل فیلم «ممنتو» و یا مثل انیمیشن «موش سر آشپز» به چند ثانیه کوتاه ختم شود. در اینجا بهترین گذشته نمایی‌ها در تاریخ سینما را می‌بینید.
تولد یک ملت «The Birth of a Nation»
او توانایی زیادی در جمع آوری ایده‌های فیلمسازان زمان خودش و پرورش و توسعه آن‌ها داشت. فلش بک یکی از اختراعات این فیلم و می‌توان گریفث را خالق گذشته نمایی در سینما دانست. او همیشه تمایل داشت با زمان و روایت داستان در فیلم هایش بازی کند. یکی دیگر از تکنیک‌هایی که او در این فیلم استفاده کرد روایت موازی بود.
ترس صحنه «Stage Fright»
در ابتدای فیلم بازیگر جاناتان کوپر (تاد) از دوستش ایو گیل (وایمن) کمک می‌خواهد. کوپر به پیل می‌گوید که چگونه پلیس برای قتلی که هرگز مرتکب نشده او را تحت تعقیب قرار داده است. همانطور که او در حال صحبت است، وقایع از طریق فلش بک به مخاطب نمایش داده می‌شود. این سکانس به دلیل ماهیت خود مورد بحث قرار گرفت. چرا که در ابتدا یک گذشته نمایی معمولی به نظر می‌رسد، اما سپس مشخص شد که همه آن‌ها روایتی دروغین از ماجرای اصلی بوده اند. هیچکاک زمانی درباره فلش بک این فیلمش گفت که می‌توان در یک گذشته نمایی به مخاطب دروغ هم گفت.
مضنون همیشگی «The Usual Suspects»
داستان این فیلم سینمایی از طریق فلش بک و توسط شخصیت اصلی که کوین اسپیسی آن را بازی می‌کند روایت می‌شود. این گذشته نمایی‌ها تا پایان فیلم هم ادامه دارد و مخاطب و با در ذهن مخاطب تا پایان فیلم سوالاتی باقی می‌ماند.
ممنتو «Memento»
اما در حرکتی عجیب، تمام روایت‌های فیلم به ترتیب معکوس نمایش داده می‌شوند. برای آنکه مخاطب فرق گذشته نمایی‌ها و رویداد‌های حال را تشخیص دهد، نولان صحنه‌های مربوط به گذشته را سیاه و سفید نشان داده است. در تاریخ سینما به ندرت فیلم‌هایی وجود داشته است که مفاهیم گذشته نمایی و روایت غیر خطی را تا این حد گسترش دهند.
پدرخوانده ۲ «The Godfather Part II»
در پایان فیلم اول ویتو کورلئونه جان خود را از دست می‌دهد، اما کاپولا این شخصیت را رها نمی‌کند و در قسمت دوم تصمیم می‌گیرد داستان کورلئونه جوان را و رسیدن او به جایگاه فعلی را به صورت فلش بک و موازی با داستان اصلی روایت کند.