تاثیر سرعت حرکت وضعی زمین بر مقدار اکسیژن

به گزارش موبوایران و به نقل از دیلی میل، گروهی از محققان دانشگاه "میشیگان" در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند علت رشد اکسیژن در کره زمین ممکن است کند شدن حرکت وضعی زمین باشد چرا که حرکت وضعی زمین حدود ۲.۴ میلیارد سال پیش شروع به کند شدن کرده است.

محققان دانشگاه میشیگان آمریکا بر این باورند که کند شدن حرکت وضعی زمین به روشنایی مداوم روز منجر شده و این امر نیز باکتری‌ها را وادار به تولید مقادیر زیادی اکسیژن کرده است.

حرکت وضعی زمین نام چرخشی است که سیاره زمین به دور خود انجام می‌دهد. دانشمندان زیادی در قرن‌ها پیش و تا به الان این چرخش را تایید کردند.

محققان دانشگاه میشیگان این نظریه را در دریاچه هیوران میشیگان آزمایش کردند. در آنجا محققان به تجزیه و تحلیل جمعیت میکروب‌ها که ۸۰ فوت زیر سطح آب و در شرایط غنی از گوگرد و اکسیژن کم زندگی می‌کردند، پرداختند.

محققان سیانوباکتری‌ها را در دریاچه هیوران مورد مطالعه قرار دادند. در این مطالعه محققان باکتری را به سطح دریاچه آوردند و باکتری‌ها در آنجا به مدت ۲۶ ساعت در معرض نورهای مختلف قرار دادند و دریافتند هرچه این باکتری‌ها نور بیشتری دریافت کنند، اکسیژن بیشتری تولید می‌کنند.

سیانوباکتری‌ها را همچنین به عنوان جلبک‌های فیروزه ای، باکتری‌های فیروزه‌ای یا سیانوفیت‌ها می‌شناسند. سیانوباکتری‌ها اتوتروف بوده و برای تولید مواد غذایی نیاز به نور و آب دارند. سیانوباکتری‌ها قدیمی‌ترین پروکاریوت‌های فتوسنتزکننده روی زمین می‌باشند.

این میکروارگانیسم‌ها به‌طور گسترده‌ای در خاک‌های طبیعی، آب‌های شیرین و زیستگاه‌های دریایی توزیع شده‌اند و دارای تنوع زیست شناسی قابل ملاحظه‌ای می‌باشند.

"گرگوری دیک"(Gregory Dick) ، ژئومیکروبیولوژیست دانشگاه میشیگان و از نویسندگان این مطالعه گفت: یک سوال دائمی که همیشه در زمینه علوم زمین مطرح بوده این بود که چگونه جو زمین اکسیژن خود را دریافت کرده است و چه عواملی در زمان این اکسیژن رسانی کنترل شده است. تحقیقات ما نشان می‌دهد که سرعت چرخش زمین ممکن است تأثیر مهمی بر الگو و زمان اکسیژن رسانی زمین داشته باشد.

محققان در این مطالعه مطرح کردند که دوره حرکت وضعی زمین ممکن است در زمانی که زمین تنها حدود چهار میلیارد ساله بوده، شش ساعت بوده باشد و این زمان به تدریج به ۲۴ ساعت فعلی تغییر کرده است.

حدود ۲.۴ میلیارد سال پیش اکسیژن کمی در جو زمین وجود داشت که به سختی قابل اندازه گیری بود بنابراین هیچ حیوان یا گیاهی نمی‌توانست در آن شرایط زنده بماند در عوض میکروب‌ها در جو حاوی دی اکسید کربن نفس می‌کشیدند و سیانوباکتری‌ها نیز اکسیژن را در شکل فتوسنتز تولید می‌کردند. پدیده رشد اکسیژن به گیاهان و حیوانات اجازه تکامل داد.

یافته‌های این مطالعه در مجله "Nature" منتشر شد.