بازنشستگان روز‌های بازنشستگی را چگونه سر می‌کنند؟
افراد بعد از رسیدن به دوران بازنشستگی باید بدون دغدغه تامین معیشت خود به فکر استفاده از دوران بازنشستگی خود باشند.
به گزارش سایت طلا ، افزایش هزینه‌های زندگی و گران شدن کالاها و مایحتاج اساسی، باعث شده که قشر بازنشسته در تأمین این هزینه‌ها با توجه به دریافتی که دارند، دچار مشکل شوند.در حالی که دوران بازنشستگی باید زمان فراغت از کار و استراحت افراد باشد.
باید گفت هستند بازنشستگان کارگری که دختر و پسر دانشجو در خانه دارند و باید هزینه تحصیلات آن‌ها را بپردازند یا آن‌هایی که فرزندان دم بخت دارند و خرید جهیزیه و برگزاری مراسم عروسی در پیش دارند یا آن‌هایی که آخر هر ماه اجاره میلیونی می‌پردازند و با هزار و یک مشکل دیگر در این وضعیت اقتصادی به سر می‌برند.
بازنشستگان یک عمر به امید داشتن آسایش و آرامش در روز‌هایی که کارکردن را کنار گذاشته‌اند و بازنشسته شده‌اند حق بیمه را پرداخت کرده اند و حالا نتیجه برعکس گرفته‌اند نه تنها آرامش ندارند و از آسایش خبری نیست بلکه مشکلات مالی آن‌ها آن‌قدر زیاد است که امانشان را بریده.
علی دهقان‌کیا رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی تهران ، درباره متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان گفت: با متناسب‌سازی‌هایی که در دو مرحله انجام گرفت در سال ۱۴۰۰ حقوق حداقل بگیر‌های تامین اجتماعی با ۳۰ سال سابقه تقریبا ۴میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است.
رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی تهران بیان کرد: در سال ۱۳۹۹ مبلغی که این بازنشستگان دریافت می‌کردند ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان بود و در سال ۱۳۹۸ هم این مبلغ تقریبا ۱ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان بود.
دهقان‌کیا با اشاره به افزایش حقوق بازنشستگان ادامه داد: حقوق بازنشستگی که در سال ۹۸ یک میلیون و ۹۰۰ هزارتومان بود در سال ۱۴۰۰ به ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان رسیده است که افزایش خوبی است، اما تورم‌هایی که وجود دارد مشکل ساز است.
او افزود: میزان افزایش حقوق بازنشستگان همراه با متناسب‌سازی و تورمی که هر سال داشتیم خوب بود، ولی متاسفانه باید گفت تورم در این دو سال اخیر بسیار بیش‌تر از این عدد و رقمی بود که بابت متناسب‌سازی و افزایش حقوق داشتیم.
رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی تهران تصریح کرد: در این دو سال با وجود متناسب‌سازی و افزایش حقوق تورم همیشه از ما جلوتر بود از تیرماه سال ۱۳۹۹ حساب کنیم تا تیر ماه ۱۴۰۰ آن چیزی که به عنوان نرخ تورم اعلام شد ۷۹ درصد بود که رقم قابل توجهی است.
دهقان کیا با اشاره به افزایش حقوق سال ۱۴۰۰ که از تیر ماه به بعد اتفاق افتاد گفت: ۵۰ درصد برای حداقل بگیر‌ها و زیر حداقل‌ها یعنی کسانی که ۱۰ روز و زیر ۱۰ روز سابقه داشتند حقوق افزایش یافت، اما وقتی می‌گویند تورم از تیرماه ۱۳۹۹ تا سال جدید ۷۹ درصد است این بدین معناست که از تیر پارسال تا امسال ایت بازنشسته‌های ما تقریبا ۲۹ درصد از آنچه که داشته هم از دست داده است.
او ادامه داد: پس با وجود نرخ بالای تورم این افزایش حقوق‌ها اصلا معنا و مفهومی ندارد، چون این گونه می‌شود که ما بیایم از یک دست بدهیم از دست دیگر باید هرچی در جیب آن‌هاست خالی کنیم کار ما الان دقیقا این گونه است.
رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی تهران گفت: افزایش حقوق در این یکی دوسال در مجموع چه برای شاغلان و چه برای بازنشستگان خوب بود، ولی تورم خیلی بیش‌تر از آن چیزی بود که این افزایش‌ها از پس آن بر بیاید.
دهقان کیا درباره دائمی کردن متاسب‌سازی حقوق بیان کرد: به جای متناسب‌سازی بهتر است بیاییم زمانی‌که شورای عالی کار هر سال بر اساس ماده ۴۱ قانون کار تصمیماتی در رابطه با دستمزد می‌گیرد همان زمان نرخ تورم واقعی یا سبد هزینه خانوار واقعی را در نظر گیرند، چون اگر نرخ تورم واقعی را اعلام کنند هیچ نیازی به متناسب سازی نداریم آن چیزی که باعث می‌شود.
او ادامه داد: آن چیزی که باعث می‌شود ما به دنبال متناسب سازی دائمی برویم افزایش‌هایی است که پایان سال به صورت دستوری انجام می‌گیرد که نمونه آن همین سال ۱۳۹۹ بود که ۴۵ درصد تورم داشتیم و دولت آن را در بودجه ۲۵ درصد در نظر گرفت همین جا یک شکاف ۲۰ درصدی ایجاد شد این‌ها اتفاقاتی است که هر سال می‌افتد.
رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی افزود: در شرایط تورم این افزایش حقوق و متناسب‌سازی دائمی انگار سرکاری است، چون اگر قرار است متناسب سازی دائمی شود چرا از ابتدا تورم واقعی را اعلام نمی‌کنند و چرا سبد هزینه خانوار واقعی را پرداخت نمی‌کنند چرا که اگر این‌ها به موقع پرداخت شود فاصله‌ای ایجاد نمی‌شود که بخواهد متناسب‌سازی انجام شود.
دهقان کیا تصریح کرد: متناسب سازی یک هزینه‌ای را روی آن صندوق یا دوش آن کارفرما می‌گذارد که منابع مشخصی ندارد مرکز آمار در سال ۹۹ اعلام کرد که هزینه سبد خانوار ۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان است که این مبلغ با پایین‌ترین قیمت اجناس به دست می‌آمده بود در صورتی که با قیمت متوسط همین عدد به ۹ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان تغییر پیدا می‌کرد در حالی که حقوق مردم در آن سال با توجه به این‌که یک مرحله متناسب‌سازی هم انجام شده بود ۲ میلیون و هشتصد هزار تومان بود پس می‌بینیم که هزینه‌ها کجا و حقوق کجا!
