به گزارش موبوایران، در بسیاری از فیلمهای علمی-تخیلی، معمولا گوشیهای شفاف دیده میشوند. در این میان برخی میگویند که در سالهای آینده باید انتظار عرضهی چنین گوشیهایی را داشته باشیم ولی برخی دیگر اعتقاد دارند که این گوشیها فقط مختص فیلمهای علمی-تخیلی هستند و به دنیای واقعی راه پیدا نمیکنند. اما آیا واقعا ساخت گوشیهای شفاف امکانپذیر است یا اینکه نباید چشمانتظار آنها باشیم؟
این نوع گوشیها تا حد زیادی مشابه گوشیهای تاشو هستند. اگرچه ظاهر جذابی دارند، اما قرار نیست تجربهی کاربری را متحول کنند یا قابلیتهای عجیب و غریبی را ارائه کنند. اگرچه ایدههای مختلفی برای افزایش امکانات گوشیهای شفاف مطرح شده، اما فعلا فقط در حد ایده قرار دارند. بهعنوان مثال برخی بر این باور هستند که چنین گوشیهایی در زمینهی عکاسی و سوئیچ بین اپلیکیشنها حرف بیشتری برای گفتن خواهند داشت.
مثلا از نظر تئوری، نمایشگرهای شفاف در دو طرف میتوانند دو اپلیکیشن جداگانه را نمایش دهند و با این کار امکانات مربوط به چندوظیفگی بهبود پیدا میکند. اما این موارد صرفا ایدههای پیشنهادی هستند و به غیر از این موضوع، نمایشگرهای شفاف قرار نیست امکانات انقلابی به ارمغان بیاورند.
آیا قبلا چنین گوشیهایی ساخته شده است؟
اگرچه شرکتهای بزرگی مانند سامسونگ هیچوقت به ساخت گوشیهای شفاف اشاره نکردهاند، اما پتنتهای ثبت شده از طرف این شرکتها نشان میدهد که چنین ایدههای را در سر دارند. در سال ۲۰۱۲، یکی از اپراتورهای مخابراتی ژاپن به نام دوکومو به همراه شرکت فوجیتسو یک مدل اولیه از گوشی دارای نمایشگر شفاف مبتنی بر پنل اولد دو طرفه رونمایی کرد. با وجود اینکه اندازهی این نمایشگر بسیار کوچک بود و روشنایی کمی داشت، اما در کل یک نمایشگر شفاف محسوب میشد. در ادامه میتوانید ویدیویی از این مدل اولیه را تماشا کنید.
از طرف دیگر وقتی صحبت از گوشیهای شفاف میشود، باید به گوشی اریکسون اکسپریا Pureness اشاره کنیم که سال ۲۰۰۹ همراه با نمایشگر شفاف معرفی شد. اگرچه نمایشگر این گوشی شفاف بود، اما از طرف دیگر باید به قیمت ۱۰۰۰ دلاری، بدنهی بیکیفیت، فقدان دوربین و بسیاری از ضعفهای دیگر هم اشاره کنیم. همچنین خود نمایشگر هم بسیار کوچک و بیکیفیت بود و در نهایت این گوشی خیلی زود فراموش شد.
گوشیهای شفاف چگونه کار میکنند؟
نمایشگرهای اولد شفاف همین حالا برای برخی تلویزیونها مورد استفاده قرار میگیرند. به عنوان مثال میتوانیم به شیائومی اشاره کنیم که مدتی قبل از یک تلویزیون شفاف رونمایی کرد.
در کنار نمایشگرهای اولد، باید به فناوریهای TASEL و HUD هم اشاره کنیم. نمایشگرهای TASEL از یک پنل شیشهای، لایهای از فسفر و یک برد مدار تشکیل شدهاند. این نوع نمایشگرها از نظر شفافیت عملکرد بسیار بهتری نسبت به دیگر نمونهها ارائه میکنند. با این حال، نمایشگرهای HUD هم برای چنین اهدافی ایدئال هستند و این نوع نمایشگرها قدیمیترین تکنولوژی برای چنین کاری محسوب میشوند. اما چرا با وجود این فناوریها، گوشیهای شفاف هنوز به طور گسترده راهی بازار نشدهاند؟
در حالی که ایدهی گوشیهای شفاف هیجانانگیز به نظر میرسد، اما از طرف دیگر باید به چندین مشکل احتمالی هم اشاره کنیم. مهمترین و بدیهیترین مشکل هم بحث دوام این نوع گوشیها است. گوشیهای فعلی با وجود اینکه از بدنههای محکم و فریمهای فلزی بهره میبرند، اما خیلی راحت آسیب میبینند.
اما اگر شرکتها بخواهند مانند فیلمهای علمی-تخیلی گوشیهای شفاف را بسازند، نمیتوانند از این لایههای محافظ بهره ببرند زیرا با این کار جادوی شفاف بودن گجت موردنظر از بین میرود. به همین خاطر یک نمایشگر بدون داشتن امکانات محافظتی خیلی راحت دچار آسیب میشود و این موضوع به معنای تعداد زیادی خریدار ناراضی خواهد بود.
همچنین در حال حاضر بیشتر مشتریان به نمایشگرهای باکیفیت عادت کردهاند. متاسفانه نمایشگرهای شفاف از نظر کیفیت رنگ و جزئیات نمیتوانند با نمایشگرهای معمولی رقابت کنند. این یعنی اگر شرکتی بخواهد یک گوشی شفاف را راهی بازار کند، احتمالا آمار فروش آن چندان قابل توجه نخواهد بود.
با این حال، عرضهی چنین گوشیهایی چندان هم دور از انتظار نیست. همانطور که گفتیم سونی سالها قبل چنین ایدهای را تا حدی عملی کرده و شرکتهای ژاپنی هم بر مبنای این ایده مدلهای اولیه ساختهاند. همچنین شرکتهایی مانند سامسونگ با ثبت پتنتهای مبتنی بر این ایده نشان دادهاند که تا حدی این ایده را زیر نظر گرفتهاند.
سخن آخر
اگرچه بسیاری از کاربران دوست دارند یک گوشی شفاف را از نزدیک ببینند، اما این موضوع لزوما به معنای تمایل این افراد به خرید گوشی شفاف نیست. مشکلات مربوط به کیفیت و کارایی چالشهای مهمی محسوب میشوند و نمیتوان آنها را نادیده گرفت. اما شاید با پیشرفت تکنولوژی تمام این موانع کنار بروند و در آن زمان، این احتمال وجود دارد که گوشیهای شفاف همهفنحریفی راهی بازار شوند.