اگر مراقب این عوامل نباشید کودکی پرخاشگر و بی ادب خواهید داشت
کودکان در شروع زمان تربیت پذیری خود، رفتارشان را از والدین و محیط اطراف خود تقلید می کنند.
نتایج مطالعات یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه هاروارد که پنج سال بیش از ده هزار دانش آموز و دانشجو را مورد مطالعه قرار داده اند نشان می دهد که اگر چه هیچ عامل واحدی مسؤول بروز بحران احترام نیست اما ۶ عامل در بی اثر ماندن تقویت فضیلت احترام به طور خاص نقش دارند:
1. رفتار غیر محترمانه با کودکان
بر اساس یک اصل ثابت شده، کودک تنها زمانی به خود و به دیگران احترام می گذارد که با او با احترام رفتار شده باشد. پژوهشگران دریافته اند که رابطه گرم، محترمانه و دوستانه والدین با کودکان عنصر اصلی پرورش احترام است.
2. زوال نزاکت
جامعه شاهد رواج الفاظ بی ادبانه، فحاشی، پرخاشگری و بددهنی افراد نسبت به یکدیگر است. در خیابان ها برخی رانندگان به هم فحش می دهند، در ورزشگاه ها بدترین الفاظ نثار تیم مقابل می شود و پرخاشگری در همه جا به چشم می خورد. همه این ها روی کودکان و نوجوانان اثرگذار هستند.
3. کمبود الگوهای برجسته
سرمشق دادن یکی از بهترین روش ها برای آموزش و تربیت کودکان است. در سال های اخیر اما بروز فساد و تقلب در سطوح مختلف از هنرمند و ورزشکار و هنرپیشگان تا مقامات دولتی موجب شده که بسیاری از الگوهای رایج اعتبار خود را از دست بدهند و جامعه با کمبود الگو و سرمش مواجه شود.
4. افزایش شیوه بیان مستهجن
استفاده سطحی و مبتذل از زبان در رسانه ها، پدید آمدن زبان نامناسب به ویژه در بین نوجوانان و به کار گیری الفاظ زشت در شبکه های اجتماعی حاکی از سقوط ارزش های اخلاقی در زبان است. یک تحقیق دانشگاهی در تهران نشان می دهد که ۸۹ درصد مدیران مدارس با فحاشی نسبت به معلمان و سایر دانش آموزان مواجه هستند.
5. نمایش قساوت و بی تربیتی در رسانه ها
در دنیای امروز عاملی وجود دارد که هیچ نسلی از نوجوانان تاکنون با آن مواجه نبوده اند: رسانه های متعددی که پیوسته کودکان را با پیام هایی که درست نقطه مقابل احترام هستند مورد هجوم قرار می دهند. فیلم ها و کارتون های کودکان پر از صحنه های خشن، زبان سخیف و ترانه های مبتذل است و در شبکه های اجتملاعی با انبوهی از تصاویر جنسی، خشن و غیره مواجه هستیم.
تمام این حقایق روند مخربی را به ما نشان می دهند: کودکان و نوجوانان امروزی خیلی کمتر از نسل های گذشته به خودشان و دیگران احترام می گذارند. این امر موجب شده تا کودکان ما به سادگی الفاظ نامناسب و بی ادبانه را در زبانشان به کار گیرند.