۵ ویژگی مخفی کنسول‌ها که سالها پیدا کردنشان طول کشید
تقریبا هر کنسولی که وارد بازار می‌شود، با خودش راز و رمزهای زیادی به همراه دارد.
به گزارش موبوایران، تقریبا هر کنسولی که وارد بازار می‌شود، با خودش راز و رمزهای زیادی به همراه دارد. در گذشته اما کشف این راز و رمزها به خاطر اینکه دسترسی به اینترنت به اندازه امروز گسترده نبود، به درازا می‌کشید و ممکن بود سالها طول بکشد تا یک نفر به صورت شانسی بفهمد چنین ویژگی‌هایی اصلا وجود داشتند. به همین خاطر، در این مقاله سراغ همین ویژگی‌های مخفی رفتم که سالها طول کشید تا روی کنسول‌های مختلف آن‌ها را کشف کنیم. با ویجیاتو همراه باشید.
۵) بازیابی فایل‌های سیو از دست رفته – PS One
در دوره اولین پلی‌استیشن ما مثل امروز فضای زیادی برای ذخیره‌سازی نداشتیم. بلکه فقط یک مموری کارت ۱ مگابایتی یا نهایتا ۲ مگابایتی در دسترس بود که فقط می‌شد فایل سیو چند بازی را رویشان ذخیره کرد. برای همین زیاد درگیر پاک کردن فایل‌های سیو قدیمی‌مان بودیم و زیاد پیش می‌آید که در حین انجام این کار، به اشتباه فایل‌های سیوی که برایشان کلی زحمت کشیده بودیم را پاک کنیم. با این حال، نیازی به غصه خوردن نبود. چراکه می‌شد به محض پاک شدن فایل‌های سیو، آن‌ها را با فشردن همزمان کلیدهای R1 ،L2 ،L1 و R2 آن‌ها را بازیابی کرد. البته در آن زمان به خاطر اینکه دسترسی به اینترنت خیلی کمتر از حال حاضر بود، کمتر کسی این موضوع را می‌دانست. مگر اینکه خیلی شانسی و از شدت ناراحتی همه کلیدهای روی کنترلر را می‌فشردید و یک دفعه شاهد بازگشت معجزه‌آسای سیوهایتان می‌بودید.
۴) یک بازی مخفی – Sega Master System
قبل از اینکه سگا کنسول موفق جنسیس را عرضه کند و وارد جنگی تمام عیار با نینتندو شود، این شرکت ژاپنی یک کنسول ساده‌تر به نام مستر سیستم را داشت که گیمرها بازی‌های محدودی را می‌توانستند روی آن تجربه کنند. از طرفی قیمت یک بازی ویدیویی در زمان عرضه مستر سیستم هم به نسبت بالا بود و پدر و مادرهای کمی توان خرید یک کنسول بازی برای فرزندانشان را داشتند. اما هر کسی که سگا مستر سیستم می‌خرید یک بازی رایگان برای تجربه داشت؛ البته اگر می‌توانست در وهله اول رمز آن را کشف کند. اگر به محض روشن شدن سگا مستر سیستم و بالا آمدن لوگوی این شرکت، کلیدها ۱ و ۲ را در کنار کلید بالا نگه می‌داشتید، یک بازی خیلی ساده برایتان نمایش داده می‌شد که باید در آن یک حلزون کند را از دل هزارتویی پر پیچ خم نجات می‌دادید و او را مقصدش می‌رساندید. طبیعتا به پای سوپر ماریوهای شرکت رقیب نمی‌رسید اما یک بازی رایگان در آن زمان به هر حال غنیمتی بود برای خودش.
۳) ۴ مگابایت رم اضافه با اتصال اکسپنشن پک – Nintendo 64
بازی دانکی کانگ ۶۴ یک باگ عجیب داشت که در روزهای ابتدایی عرضه، آن را غیرقابل بازی می‌کرد. مدتی بعد نینتندو برای رفع این باگ، یک اکسپنشن پک فیزیکی برای دانکی کانگ ۶۴ عرضه کرد که با اتصال آن به کنسول، مشکلات بازی برطرف می‌شد. اما قضیه فقط به رفع باگ‌های یک بازی مربوط نمی‌شد. دلیل درست اجرا نشدن دانکی کانگ ۶۴ روی نینتندو ۶۴، کافی نبودن رم این کنسول بود. برای همین نینتندو بدون اینکه صدایش را در بیاورد با عرضه این اکسپنشن پک، ۴ مگابایت رم اضافه به کنسولش اضافه کرد. شاید الان با شنیدن این عدد خنده‌تان بگیرد ولی در آن زمان حافظه رم کنسول‌ها در حد کیلوبایت بود. برای مثال اولین پلی استیشن سونی که یکی از قدرتمندترین کنسول‌های آن زمان بود، فقط ۲ مگابایت رم داشت. پس ۴ مگابایت رم عدد بزرگی در آن زمان به حساب می‌آمد.
۲) تجربه بازی Breakout روی مرورگر – 3DS
یک سری از نسخه‌های 3DS به شما اجازه می‌دادند تاریخچه مرورگر کنسول را به روشی جالب پاکسازی کنید. برای پاکسازی تاریخچه کافی بود وارد فضای مرورگر کنسول شوید و با قلم کنسول، ریتم موزیک مشهور ماریو را روی تاچ اسکرین 3DS پیاده کنید. با این کار، یک بازی خیلی ساده پیش رویتان قرار می‌گرفت که خیلی شبیه برک‌اوت بود. بله، همان بازی که شبیه پانک یک نفره بود و شما باید در آن با جهت دادن به مسیر یک توپ، بلاک‌های خاصی را خراب می‌کردید. نکته جالب اینکه، در نسخه مرورگر برک‌اوت، این بلاک‌ها حکم تاریخچه جستجوهای شما را داشتند و با حذف کردن هر بلاک بخشی از هیستوری مرورگرتان پاک می‌شد.
۱) تجربه ویرچوا تنیس با موشن‌کنترل – Sega Dreamcast
با اینکه سنسورهای حرکتی و تجربه بازی‌ها با موشن کنترلر از زمان عرضه کنسول Wii یک پدیده جدی در دنیای ویدیو گیم تبدیل شد، اما قبل از آن هم به صورت محدود چنین چیزهایی وجود داشتند. برای مثال، سگا دریم کست یک بازی ماهیگیری داشت که تیم سازنده‌اش برای حس تجربه‌ای واقعی گرایانه‌تر، یک موشن‌کنترلر که شبیه قلاب ماهیگیری بود نیز برای آن ساخته بودند. اما جالبش این جاست که بدانید تنها بازی که می‌توانستید با این قلاب پلاستیکی تجربه کنید، آن بازی ماهیگیری نبود. بلکه عملا می‌شد حین تجربه ویرچوا تنیس هم این موشن کنترلر را به کنسول وصل کرد و مثل چیزی که سالها بعد رویWii شاهدش بودیم، یک بازی تنیس را با استفاده از حرکات دست و بدن تجربه کرد.
