زمین چگونه از بین می رود؟/ ۹ پایانی که علم برای دنیا و نابودی آن پیش بینی کرده است

به گزارش موبوایران، هر طور که حساب کنید عمر دنیا رو به اتمام است. شما می‌توانید برای پایان دنیا چندین روش مختلف را در نظر بگیرید که ممکن است پایان تمدن انسان، پایان حیات و زندگی تمام جانوران و یا خرابی گسترده در سطح زمین را شامل شود. اما مهم این نیست که از احتمالات مختلف سردربیاوریم، چراکه هرکدام از این اتفاق‌ها قطعا رخ خواهند دارد و تنها مسئله‌ای که باقی می‌ماند این است که چه زمانی اتفاق خواهند افتاد.

در طی سال‌های مختلف، تاریخ‌های متفاوتی برای نابودی زمین اعلام شده است، اما تاکنون هیچکدام از آن‌ها محقق نشده است. اما بر خلاف پیشبینی‌های بدون اساس، علم می‌تواند درباره موارد و رویداد‌های معدودی با اطمینان صحبت کند و اتفاقاتی را که ممکن است به پایان دنیای ما منجر شوند، بررسی کند. دلیل این اتفاقات چه میکروب‌ها باشند چه ماشین‌ها و موشک‌های فضایی، در اینجا با ۹ روشی که دانشمندان برای پایان دنیا پیش بینی کرده اند آشنا خواهید شد.

وقتی خورشید دشمن گیاهان می‌شود

خورشید بر علیه گیاهان سطح زمین می تابد و گیاهان نیز بر علیه حیات ما. دقیق‌ترین مدل‌ها از آینده خورشید پیش بینی می‌کند که در حدود ۶۰۰ میلیون سال دیگر آینده، خورشید به اندازه کافی روشن شده است تا چرخه کربنات-سیلیکات را بر روی زمین به طور جدی مختل کند. این تأثیر متقابل بین سیلیکون و کربن به حفظ سطح دی اکسید کربن در جو کمک می‌کند و بنابراین اختلال در این چرخه که اجتناب ناپذیر است باعث کاهش شدید سطح دی اکسید کربن می‌شود.

به این ترتیب گیاهان از فتوسنتز ناتوان می‌شوند و به نوبه خود دیگر اکسیژن مورد نیاز انسان برای تنفس را تولید نمی‌کنند. تقریبا می‌توان گفت حیات تمام حیوانات به پایان می رسد و اکثر اکوسیستم‌های زمین منقرض می‌شوند.

برخورد دنباله دار‌ها

حدود ۶۶ میلیون سال پیش، یک دنباله دار یا سیارک به زمین برخورد کرد و حدود ۷۵ درصد از کل حیات روی زمین را کشت. دنباله دار‌ها و سیارک‌های همچنان در حال آمدن هستند گاهی اوقات به طرز وحشتناکی از نزدیکی زمین عبور می‌کند. در سال ۲۰۲۰، یک سیارک به نام ۲۰۲۰ VT۴ از ۲۳۰ مایلی زمین عبور کرد برای درک بهتر این موضوع بهتر است بدانید که ماه به طور متوسط ۲۳۸ مایل از زمین فاصله دارد. سیارک‌ها هر چند کشنده هستند، اما عموما در فاصله دوری از جو زمین عبور می‌کنند.

اما دنباله دار‌ها بیشتر از راه دورتر می‌آیند که به این معناست که سرعت بیشتری دارند؛ و تشخیص آن‌ها به دلیل تاریک بودنشان بسیار سخت است. آن‌ها تا زمانی که به منبع گرما برخورد نکنند نور زیادی از خود ساطع نمی‌کند. اگر یکی از این دنباله دار‌ها که چند ده مایل عرض داشته باشد و به زمین برخورد کند، انسان‌ها نیز به سرنوشت دایناسور‌ها گرفتار خواهند شد.

هوش مصنوعی

باید در نظر داشته باشیم که انسان‌ها ممکن است آنقدر زنده نمانند تا برخورد یک دنباله دار به زمین را ببینند. ممکن است حتی چند دهه دیگر حیات انسان‌ها نابود شود. این همان چیزی است که بسیاری از دانشمندان و آینده پژوهان به آن اعتقاد دارند و مقصر آن را هوش مصنوعی می‌دانند.

اصطلاح «تکینگی فناروری» به تعدادی از فرضیه‌های مختلف اشاره می‌کند که در آن رشد فناوری غیرقابل کنترل می‌شود. به طور خلاصه، به محض اینکه ما یک هوش مصنوعی تعمیم یافته فراتر از خود ایجاد کنیم، این توانایی را دارد که حتی هوش بیشتر و فراتر از خود راتولید کند. این امر ممکن است به سرعت بشریت را منسوخ کند و به نابودی آن منجر شود.

نظریه مالتوس

در سال ۱۷۹۸، توماس مالتوس اقتصاددان و جامعه شناس به سادگی استدلال کرد که جمعیت ما سریعتر از میزان تولید مواد غذایی ما افزایش می‌یابد. این امر باعث گرسنگی، درگیری‌های جهانی و سرانجام فروپاشی جمعیت می‌شود که در آن اکثر انسان‌های روی زمین از بین می‌روند. ما این رویداد را به عنوان یک فاجعه مالتوسی می‌شناسیم.

فرضیه مالتوس از بدو مطرح شدن توسط بسیاری از گروه‌های مختلف به شدت مورد مخالفت قرار گرفته است، بسیاری از آن‌ها با استناد به نوآوری‌های تکنولوژیکی متعددی که تولید مواد غذایی مدرن و در مقیاس بزرگ را امکان پذیر کرده است، نظریه مالتوس را رد می‌کنند. اما با این وجود ایده مالتوس حداقل تا حدودی درست بوده است. از زمان مالتوس تا کنون، جمعیت بشر به حدود هشت برابر اندازه خود رسیده است و ده‌ها کشور و میلیارد‌ها نفر در گرسنگی مداوم زندگی می‌کنند.

انفجار پرتوی گاما

انفجار اشعه گاما، از درخشان‌ترین و پرانرژی‌ترین رویداد‌های الکترومغناطیسی است که تا کنون در جهان شناسایی شده و موضوع بسیار مهمی است. این انفجار‌های شدید زمانی رخ می‌دهد که یک ستاره ابرجرم در یک سیاهچاله یا ستاره نوترونی منفجر می‌شود و هنگام برخورد دو ستاره نوترونی رخ می‌دهد. انفجار پرتو گاما آنقدر انرژی می‌دهد که در عرض چند ثانیه، با کل انرژی خروجی خورشید در طول عمر آن برابری می‌کند.

خوشبختانه ما فقط شاهد انفجار اشعه گاما در کهکشان‌های دیگر بودیم. آن‌ها به اندازه کافی دور هستند که ما به جز نور‌های ضعیف هیچ اثری از آن‌ها احساس نکرده ایم. با این حال، بسیاری از دانشمندان فکر می‌کنند که انفجار اشعه گاما عامل اصلی رویداد انقراض اردویسن–سیلورین است. دومین انقراض بزرگ جمعی در تاریخ زمین که اگر دوباره رخ بدهد سرنوشت زمین را تغییر خواهد داد.

فوران عظیم

به گفته انجمن زمین شناسی در زمینه رخ دادن فوران عظیم آتشفشانی مسئله، اما و اگر وجود ندارد و مسئله فقط زمان آن است. تاکنون بیش از ۶۰ مورد از این انفجار‌ها در تاریخ زمین رخ داده که هر کدام باعث انقراض گونه‌ها های مختلفی شده است. زمین شناسان معتقدند که هنوز موارد بیشتری برای کشف در این زمینه وجود دارد.

دیاتومه‌ها

دیاتوم‌ها نوعی جلبک هستند که برای افرادی که دانشمند نیستند به دلیل دیوار‌های سلولی رنگی و هندسی خود معروف هستند. اما از نظر دانشمندان، دیاتومه‌ها به دلیل تولید سالانه نیمی از اکسیژن روی کره زمین و تشکیل نیمی از زیست توده در اقیانوس‌های ما شناخته می‌شوند و اهمیت زیادی دارند. به همین دلیل اگر آن‌ها تصمیم بگیرند رفتار متفاوتی انجام دهند مشکل بزرگی گریبان گیر انسان‌ها خواهد شد.

جو کرشوینک، زمین شناس مؤسسه فناوری کالیفرنیا، این نگرانی را مطرح کرده است که اگر تغییرات آب و هوایی باعث از دست رفتن دسترسی دیاتومه‌ها به آب شود (که برای تولید اکسیژن از آن استفاده می‌کنند)، به نمک فراوان روی می‌آورند. سپس آن‌ها از این نمک برای تولید گاز کلر که کشنده است استفاده می‌کنند. با توجه به تعداد آن‌ها در کره زمین، دیاتومه‌ها به سرعت می‌توانند از زندگی بخش بودن به مرگ آور بودن تغییر پیدا کنند.

خارج شدن زمین از مدار منظومه شمسی

هر چقدر هم که ناراحت کننده باشد، مدار زمین به دور خورشید همیشه ثابت نبوده است. مدار حرکت زمین و طول عمر این سیاره، تغییر کرده است و تا پایان عمرش نیز این تغییر ادامه خواهد داشت. باید بدانید که تغییر در مدار هر سیاره دیگری نیز صورت می‌گیرد. سیاره مشتری شبیه خورشید کوچک در منظومه شمسی عمل می‌کند و گرانش عظیم آن سیارات و اجسام دیگر را با خود درگیر می‌کند.

این موضوع در مواردی می‌تواند بسیار مفید باشد. مانند زمانی که این سیاره بزرگ از ورود سیارک‌هایی به منظومه شمسی جلوگیری کند. اما این قابلیت مشتری می‌تواند منجر به فاجعه نیز شود، زیرا این فرضیه وجود دارد که مشتری بزرگ ممکن است روزی عطارد کوچک را از مدار خارج کند و باعث برخورد آن با خورشید، سیاره زهره و یا حتی خود زمین شود.

رخ دادن یکباره و همزمان تمام موارد این فهرست

ترسناک‌ترین مورد شاید این باشد که تقریبا نیمی از مواردی که در این فهرست ذکر شد در یک بازه زمانی رخ دهند. اکثر دانشمندان فکر می‌کنند این همان چیزی است که اتفاق می‌افتد و به زودی تغییرات آب و هوایی تأثیر زیادی بر الگو‌های آب و هوا در چند دهه آینده خواهد گذاشت و آن‌ها را به تدریج نامنظم و شدیدتر می‌کند. در عین حال، افزایش میانگین دما باعث می‌شود بسیاری از میکروب‌های عامل بیماری شایع‌تر شوند. بسیاری از گیاهان و جانوران گرده افشان، مانند زنبور‌ها و خفاش‌ها، از بین خواهند رفت و با افزایش جمعیت، غذا کمیاب‌تر می‌شود. اسیدی شدن و آلودگی اقیانوس تعداد فتوسنتز کننده‌ها را کاهش می‌دهد و نهایتا اکوسیستم‌های دیگر در زمین به هم می‌ریزد.