به گزارش موبوایران، گزارش‌های جدید مشخص کرده‌اند که شرکت مایکروسافت در سال ۲۰۱۵ میلادی چیزی حدود ۱۰۰ میلیون دلار را به اسکوئر انیکس پرداخت کرده تا بتواند بازی Rise of the Tomb Raider را به‌صورت انحصاری زمانی روی کنسول ایکس‌باکس وان عرضه کند.
این اطلاعات بر اساس اطلاعات پروفایل لینکدین فابیان روسینی (Fabien Rossini)، مدیر بخش توسعه‌ی اسکوئر انیکس، به دست آمده است. او فردی است که با مایکروسافت برای این قرارداد مذاکره کرده است. هرچند این جزئیات اکنون از مشخصات پروفایل او حذف شده است اما قبل از این اتفاق کاربری در توییتر متوجه این موضوع شد و آن را به همه نشان داد.
اگر این اطلاعات صحیح و دقیق باشد، می‌تواند به ما چشم‌انداز کوچکی از هزینه‌ی قراردادهای انحصاری زمانی در صنعت بازی‌های ویدیویی بدهد. با این وجود، این احتمال وجود دارد که این رقم با در نظر گرفتن مواردی همچون تبلیغات و بازاریابی و سود بازی حساب شده باشد و صرفاً به هزینه‌ی مستقیم قرارداد ختم نشود.
البته، رقم ۱۰۰ میلیون دلاری با قراردادی که اپیک گیمز برای انحصاری کردن بازی بردرلندز ۳ در اپیک گیمز استور منعقد کرده بود، تقریباً همخوانی دارد که می‌تواند نشانی از دقت آن باشد. البته، باید در نظر گرفت که قرارداد مایکروسافت و اسکوئر انیکس برای بازی Rise of the Tomb Raider به چند سال قبل از قرارداد بردرلندز ۳ بازمی‌گردد.
بر اساس گفته‌های ایکس‌باکس، بازی Rise of the Tomb Raider پس از دو ماه از عرضه‌اش بیش از ۱ میلیون نسخه روی کنسول‌های ایکس‌باکس و البته کامپیوترهای شخصی فروخته بود که البته این رقم بالایی برای این اثر محسوب نمی‌شود. پس از اینکه بازی در سال ۲۰۱۶ برای کنسول پلی‌استیشن ۴ هم عرضه شد، در سال ۲۰۱۷ دوباره اعلام شد که فروش بازی در تمامی پلتفرم‌ها به ۷ میلیون نسخه رسیده است.
این اطلاعات نشان می‌دهد که چرا اسکوئر انیکس حاضر شده چنین قراردادی را با مایکروسافت ببندد تا Rise of the Tomb Raider را برای یک سال روی کنسول‌های ایکس‌باکس انحصاری کند. از طرفی آن‌ها می‌توانند از طریق فروش بازی سود به دست آورند و از طرف دیگر مبلغ ۱۰۰ میلیون دلاری تقریباً تمام هزینه‌های توسعه‌ی بازی را به‌راحتی بازمی‌گرداند. این حتی می‌تواند توجیه کند که چرا بعضی از شرکت‌ها از جمله اسکوئر انیکس در حال حاضر بعضی از بازی‌های بزرگ خود را به‌صورت انحصاری زمان‌دار منتشر می‌کنند.
البته، اگر به خاطر داشته باشید، انتقادها برای عرضه‌ی بازی Rise of the Tomb Raider به‌صورت انحصاری زمانی روی ایکس‌باکس بسیار زیاد بود و بازی هم از نظر فروش در ماه‌های ابتدایی نتوانست موفقیت زیادی را کسب کند. این شاید به این دلیل بود که بخش عمده‌ای از طرفداران سری توم ریدر از کاربران پلی‌استیشن بودند. البته، این قضیه شاید چندان برای اسکوئر انیکس بد هم نبوده است چراکه آن‌ها هزینه‌ی توسعه‌ی بازی را با قرارداد ۱۰۰ میلیون دلاری – اگر رقم دقیق باشد – بازگردانده‌اند. با این حال، شاید مایکروسافت نتوانسته باشد آن نتیجه‌ی دلخواه خود را از قرارداد دریافت کند.
از آنجایی که بازی Rise of the Tomb Raider در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، می‌توان احتمال داد که رقم قرارداد برای بازی‌های تراز اول امروزی حتی بالاتر از این باشد. البته، عوامل مختلفی در رقم این قراردادها دخیل هستند. برای مثال، اینکه اثر موردنظر یک عنوان شناخته‌شده باشد یا یک بازی کاملاً جدید یا اینکه قرارداد برای چه مدت زمانی بسته شده باشد، همگی تأثیرگذار هستند. نکته‌ی دیگری هم که می‌تواند روی قراردادهای انحصاری زمانی تأثیر داشته باشد، تعداد جامعه‌ی مخاطبان کنسول‌ها است. هرچقدر کنسول فروش بیشتری داشته باشد یا تضمین فروش بازی روی یک کنسول بیشتر باشد، این هزینه می‌تواند کمتر شود چراکه سازنده می‌تواند اطمینان داشته باشد که اثرش روی آن کنسول فروش خوبی را تجربه خواهد کرد. به همین خاطر است که در این یکی دو سال اخیر تعداد انحصاری‌های زمان‌دار بزرگی که برای کنسول‌های سونی آمده‌اند بیشتر بوده است. البته، به هر حال اگر این گزارش صحیح باشد، قطعاً می‌توانیم بگوییم که سونی هم هزینه‌ی بسیار زیادی را برای قرارداد بازی‌هایی مثل بازسازی فاینال فانتزی ۷ یا حتی بازی فاینال فانتزی ۱۶ پرداخت کرده است.