چیزهای عادی که در بعضی کشورها ممنوع هستند!

به گزارش موبوایران، از قوانین و احکام عجیب و غریب تا دلتان بخواهد همه جای دنیا داریم. بعضی هایشان ماترک گذشته اند، چون انگار صرفاً کسی یادش نبوده آن‌ها را حذف کند. اما قوانین جدیدی هم هست که شاید آن‌ها هم در نگاه اول بی معنی به نظر برسند. چطور ممکن است چیزی در یک کشور قانونی و در دیگری غیر قانونی باشد؟

برای این قوانین در نگاه اول نمی‌توان توضیحی پیدا کرد، اما با کند و کاوی عمیق‌تر می‌توان پی برد که برای بسیاری از آن‌ها توضیحی منطقی وجود دارد.

لوازم مستعمل

در کانادا اگر تصمیم به فروش لوازم دست دو بگیرید، باید فهرست بلند بالایی از موارد ممنوعه و توصیه شده را به دقت مطالعه کنید. فهرست لوازمی که کاملاً ممنوع نیستند، اما کماکان می‌توانند مشکلاتی ایجاد کنند، بسیار وسیع است: کالسکه بچه، چراغ باغچه ای، توری پنجره، کلاه ایمنی هاکی و ام‌پی‌تی پلیر و غیره. یک عروسک پولیشی دارید که دماغش آویزان شده؟ نمی‌توانید آن را برای فروش بگذارید. یک نوع بازی کودکانه دارید که دفترچه‌ی راهنمایش گم شده؟ آن را هم نمی‌توانید بفروشید.

برای فروش تشک‌های مستعمل از جمله آن‌هایی که بادکردنی هستند و کیسه‌های خواب هم قوانین مخصوصی وجود دارد. واردات این لوازم به کانادا تنها با داشتن مجوزی که تمیز و ضد عفونی شده بودن کالای مورد نظر را تأیید کند، امکان پذیر است.

فیلم‌های با موضوع سفر در زمان

چین در سال ۲۰۱۱ ساخت و پخش فیلم‌های با موضوع سفر در زمان را ممنوع کرد. قانون گذاران با این منطق دست به این تصمیم زدند که در چنین فیلم‌هایی نویسندگان از جنبه‌ی تاریخی محدودیتی برای خود قائل نیستند و دست خود را برای پرداختن به وقایع و شخصیت‌های واقعی باز می‌دانند، امری که در چین مورد پسند نیست. علاوه بر این، به عقیده‌ی مقامات چینی این فیلم‌ها مروج «فئودالیسم، خرافه پرستی، جبرگرایی و تناسخ» هستند.

کرم‌های ضدآفتاب

در هاوایی ممنوعیت‌های مختلفی در خصوص مواد شیمیایی درون کرم‌های ضدآفتاب اعمال شده است. اکسی بنزون و اکسی نوکسات در سال ۲۰۱۸ و اکتوکریلن هم در سال ۲۰۲۱ ممنوع شدند. تصور می‌شود این مواد شیمیایی یکی از عوامل دخیل در تخریب صخره‌های مرجانی باشد. محصولات حاوی ژل پترولیوم و تیتانیوم دی اکسید که برای حیات آبی و آبزیان هم مضرند، کماکان در فهرست موادی قرار دارند که استفاده از آن‌ها توصیه نمی‌شود.

بادکنک‌های نی دار

استفاده از نی بادکنک از ژوئیه ۲۰۲۱ در تمامی کشور‌های اروپایی ممنوع شده است. این ممنوعیت کاملاً منطقی است، چون ساختار آن‌ها تفاوتی با دیگر اقلام کوچک پلاستیکی ندارد. این نی‌ها گرچه قابلیت بازیافت شدن دارند، اما به ندرت لزوم بازیافت آن‌ها احساس می‌شود.

سگ‌ها

تا سال ۱۹۸۴ داشتن سگ در ریکیاویک، پایتخت ایسلند ممنوع بود، کشوری که زادگاه شیپداگ ایسلندی است. حتی حالا هم مردم ریکیاویک برای داشتن سگ باید از شهرداری پایتخت مجوز مخصوصی را اخذ کنند. به علاوه، اگر محل زندگی شخص یک آپارتمان چند واحدی باشد، رضایت دست کم دو سوم از همسایه‌ها هم لازم است.

بعضی کشور‌ها هم برخی نژاد‌های سگ را خطرناک می‌دانند و ممنوع کرده یا محدودیت‌های شدیدی در خصوص آن‌ها وضع کرده اند. این فهرست اغلب شامل نژاد‌های پیت بول، ماستیف و بول تریر می‌شود؛ و برای بسیاری هم ممکن است تعجب آور باشد اگر بدانند نگهداری از بعضی نژاد‌های شپرد به عنوان حیوان خانگی در دانمارک و مالزی ممنوع است.

دستگیره‌های در

نصب دستگیره‌های گرد برای درب‌های جلویی از سال ۲۰۱۴ در شهر ونکوور کانادا ممنوع شده است. هدف از این قانون رعایت حقوق افراد مسن و معلول است، چون ممکن است گرفتن و چرخاندن چنین دستگیره‌هایی برای آن‌ها دشوار باشد. کار با دستگیره‌های اهرمی بسیار ساده‌تر است.

کپسول‌های پلاستیکی قهوه

مقامات شهر هامبورگ ِ آلمان برای اولین بار در دنیا به این نتیجه رسیدند که صدمات زیست محیطی ناشی از کپسول‌های یک بار مصرف قهوه ارزش راحتی‌ای که هنگام استفاده از آن‌ها تجربه می‌کنیم را ندارد. شهروندان این شهر اجازه‌ی استفاده از این کپسول‌ها را با دستگاه‌های قهوه ساز خانگی خود دارند، اما استفاده از آن‌ها از سال ۲۰۱۶ در سازمان‌های دولتی ممنوع شده است.

سوت

گوآتمالا استفاده از سوت‌های شبیه به مال پلیس‌ها را ممنوع کرده است. حتی اگر سوت تنها متعلق به بچه هایتان باشد هم بهتر است هنگام سفر به این کشور از آوردن آن خودداری کنید. دولت گوآتمالا با این قانون جلوی کسانی را می‌گیرد که خود را مأمور قانون جا می‌زنند.

محصولات بهداشتی حاوی دانه‌های ریز

در بسیاری از محصولات بهداشتی دانه‌های ریز پلاستیکی وجود دارد: از اسکراب‌ها گرفته تا شامپو‌های بدن و خمیردندان ها. این دانه‌های ریز وارد سیستم فاضلاب می‌شوند و از آنجا به دلیل کوچکی زیاد با عبور از فیلتر‌ها به رودها، دریاچه‌ها و اقیانوس‌ها راه پیدا می‌کنند و سپس وارد بدن ماهی ها، لاک پشت‌ها و مرغ‌های دریایی و مواد غذایی ما می‌شوند. این ممنوعیت در تعدادی از کشور‌ها از جمله کانادا، انگلیس، ایتالیا و سوئد وجود دارد.

فرچه‌های اصلاح

فرچه‌های اصلاح در کشور جزیره‌ای سنت لوسیا ممنوع اند. با این حال، این محدودیت فقط در مورد فرچه‌های تولید ژاپن وجود دارد. علت آن این است که در ابتدای قرن بیستم هاگ باکتری طب سیاه زخم از طریق فرچه‌های قلابی‌ای که از موی گورکن ساخته شده بودند، به بسیاری از کشور‌ها راه پیدا کرد. گرچه یک قرنی از آن زمان می‌گذرد، اما مقامات سنت لوسیا هنوز قصد تجدید نظر در تصمیم خود را ندارند.

ظرف‌های پلاستیکی غذا

دولت استرالیا در ابتدای سال ۲۰۲۱ تصمیم گرفت برای حفظ محیط زیست، فروش غذا‌های بیرون‌بر در ظرف‌های پلاستیکی ساخته شده از پلی استایرن انبساطی را ممنوع کند. قانون گذاران استرالیایی هشدار داده اند این تنها قدم اول است و آن‌ها به زودی قوانینی وضع خواهند کرد که لیوان‌های یک بار مصرف دردار، کیسه‌های پلاستیکی و گوش پاک کن‌های دسته پلاستیکی را ممنوع کند.