خانواده دانههای خوراکی که بیشتر ما به قدر کافی از آنها مصرف نمی‌کنیم دارای مواد مغذی تقویت‌کننده قلب، استخوان‌ها، ماهیچه‌ها، مغز و سیستم ایمنی بدن است.
فیبر احتمال حمله قلبی، سکته و دیابت نوع ۲ و سرطان روده را کاهش می‌دهد و میزان فشار خون و کلسترول بدن را متعادل نگه می‌دارد. مقدار پیشنهادی سیستم خدمات بهداشت ملی بریتانیا برای مصرف فیبر روزانه ۳۰ گرم است.
اضافه کردن دانههای خوراکی به غذا‌ها راهی آسان برای افزایش مصرف فیبر است. هر ۲۰ گرم دانه چیا ۶،۸ گرم، تخم کتان یا دانهٔ بَزرَک ۵،۴ گرم و تخم کدو ۱،۳ گرم فیبر دارد.
بسیاری از دانههای خوراکی حاوی چربی‌های سالم و اشباع‌نشده هستند. بنا به گفته ان‌اچ‌اس "شواهد خوبی در دست داریم که اگر به جای چربی‌های اشباع‌شده (مانند کره، پیه، روغن حیوانی و گوشت و پنیر چرب) چربی‌های اشباع‌نشده مصرف کنیم میزان کلسترول بدن کاهش پیدا می‌کند".
پروتئین نقش مهمی در رشد و نگهداری ماهیچه‌ها دارد، برخلاف بسیاری از منابع گیاهی پروتئین، شاهدانه و دانههای چیا همه‌ٔ ۹ آمینو‌اسید (اجزای سازندهٔ پروتئین‌ها) ضروری مورد نیاز ما را دارند.
معمول‌ترین دستور غذایی با دانههای خوراکی میان‌وعده‌های قالبی چهار‌گوش یا توپی است که با مخلوطی از دانههای خوراکی تهیه می‌شود. استفاده از دانههای چیا و شاهدانه در گرانولا(غلات صبحانه) خوب است.
دانههای چیا وقتی در آب بمانند لعاب می‌اندازند و می‌توان با آنها اسموتی‌های لذت‌بخشی درست کنید، این دانه‌ها را می‌توانید به جای تخم‌مرغ در دستور غذایی قلقلی بدون گوشت وگان استفاده کنید.
تخم کدو را روی سوپ بپاشید، در نان و کیک و کلوچه استفاده کنید یا کاسه‌ای از مجموعه غلات و دانههای خوراکی آماده کنید. تخم‌کدوی بوداده هم میان‌وعده دلچسبی است.
دانههای کنجد را به سرخکردنیها، برنج و حتی بیسکوئیت‌ها اضافه کنید. ارده یا طحینه (خوراکی از دانههای کنجد تفت‌داده و کوبیده شده) را می‌توانید به پنکیک و سس سالاد اضافه کنید.