اسنپدراگون در برابر مدیاتک؛ تفاوت در چیست؟

به گزارش موبوایران، همان‌طور که اینتل و AMD در دنیای پردازنده‌های کامپیوتر رقیب اصلی یکدیگر به شمار می‌روند، در زمینه‌ی چیپست‌های موبایل هم اسنپدراگون و مدیاتک از جمله انتخاب‌های اصلی کاربران محسوب می‌شوند.

با توجه به اینکه طراحی و ساخت چیپست‌ها روزبه‌روز سخت‌تر می‌شود، فقط تعداد انگشت‌شماری از شرکت‌ها توانایی تولید و ارائه‌ی این قطعات را در اختیار دارند. در این مطلب قصد داریم به مهم‌ترین تفاوت‌های بین چیپست‌های مدیاتک و اسنپدراگون کوالکام بپردازیم. علاوه بر این با آشنایی بیشتر با مشخصات چیپست‌ها، برای انتخاب گوشی بعدی می‌توانید انتخاب بهتری داشته باشید.

سهم بازار چیپست‌های موبایل

در نمودار زیر می‌توانید سهم بازار چیپست‌های موبایل ساخت شرکت‌های مختلف را طی سه‌ماهه‌ی دوم ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ در مناطق گوناگون مشاهده کنید:

همان‌طور که می‌بینید، در بازار آمریکای شمالی گوشی‌های گران‌قیمت اپل طرفداران زیادی دارند و بخش کوچکی از بازار اروپا هم در دست گرفته‌اند. اما از طرف دیگر، در مناطق مختلف جهان گوشی‌های اندرویدی مقرون‌به‌صرفه حضور گسترده‌ای دارند که برای این گوشی‌ها چیپست‌های کوالکام و مدیاتک حرف اول را می‌زنند. علاوه بر این هواوی هم تا قبل از تحریم‌های آمریکا در زمینه‌ی چیپست‌های موبایل حرف زیادی برای گفتن داشت که البته دیگر در این زمینه فعالیت چندانی ندارد.

یکی از دلایل موفقیت چیپست‌های مدیاتک و اسنپدراگون این است که انواع و اقسام قیمت‌ها را پوشش می‌دهند. اما قبل از اینکه به تفاوت‌های کلیدی بین این تراشه‌ها بپردازیم، باید توضیحات مهمی را در رابطه با نحوه‌ی ساخت و عملکرد این تراشه‌ها مطرح کنیم.

سیستم روی چیپ (SoC)

سیستم روی چیپ یا همان SoC، یک سیستم پردازشی کامل به حساب می‌آید که درون یک پکیج واحد قرار گرفته است. یک SoC از چندین بخش پردازشی، مموری، مودم و دیگر قطعات اساسی تشکیل شده که درون یک چیپ قرار گرفته و بر روی برد مدار تعبیه شده‌اند. مهم‌ترین بخش‌های یک SoC از قرار زیر است.

مموری؛ رم، ROM یا EEPROM

پردازنده؛ واحد پردازش مرکزی با مسؤولیت انجام پردازش‌های گوناگون

پردازنده‌ی گرافیکی؛ واحد پردازش گرافیک با مسئولیت انجام پردازش‌های بصری (کارهای مربوط به بازی، ویرایش ویدیو و غیره)

ارتباطات؛ USB، HDMI، وای‌فای و بلوتوث

در کامپیوتر می‌توانید کارت گرافیک، پردازنده، رم و حتی مادربرد را تغییر دهید. اما در گوشی هوشمند فضا خیلی محدود است و به همین خاطر حتی قادر به تغییر رم هم نیستید. چیپست‌های موبایل فضای بسیار کمی اشغال می‌کنند و مصرف انرژی آن‌ها بسیار پایین است که هر دو ویژگی برای گوشی‌های هوشمند اهمیت زیادی دارند.

بنابراین وقتی درباره‌ی عملکرد گوشی‌های هوشمند صحبت می‌کنیم، نمی‌توانیم پردازنده و پردازنده‌ی گرافیکی را به طور کامل تفکیک کنیم و البته درباره‌ی کامپیوترها هم تا حد زیادی این موضوع صدق می‌کند. با توجه به اینکه در گوشی‌ها قطعات سخت‌افزاری یکپارچگی گسترده‌ای با هم دارند، شرکت‌های سازنده باید با توجه به بودجه‌ی مدنظر بهترین قطعات موجود را استفاده کنند.

نگاهی به چیپست‌های اسنپدراگون کوالکام

بسیاری از کاربران نمی‌دانند که کوالکام در سال ۲۰۰۹ یکی از زیرمجموعه‌های AMD را تصاحب کرد. به همین خاطر آنچه امروزه به‌عنوان پردازنده‌های گرافیکی آدرنو موجود در تراشه‌های اسنپدراگون می‌شناسیم، ریشه‌ی آن‌ها به AMD برمی‌گردد.

به همین خاطر با نگاه به چیپست‌های اسنپدراگون، با دو بخش اساسی سروکار داریم. نام اصلی این چیپست‌ها الگوی مشخصی را دنبال می‌کنند و از طرف دیگر باید به پردازنده‌های گرافیکی موجود در آن‌ها هم اشاره کنیم که بخش مهمی از تراشه‌های این شرکت محسوب می‌شوند. از جمله مهم‌ترین تراشه‌های اسنپدراگون طی چند سال اخیر می‌توانیم به نمونه‌های زیر اشاره کنیم.

اسنپدراگون ۸۸۸ (آدرنو ۶۶۰)؛ وان‌پلاس ۹ پرو، شیائومی میکس ۴، گلکسی S21 اولترا (محدوده قیمت بین ۷۰۰ تا ۱۱۰۰ دلار)

اسنپدراگون ۸۷۰ (آدرنو ۶۵۰)؛ موتورولا اج ۲۰ پرو، شیائومی پوکو F3، ویوو X60 پرو (محدوده‌ی قیمت بین ۳۵۰ تا ۸۰۰ دلار)

اسنپدراگون ۸۶۵ (آدرنو ۶۵۰)؛ گلکسی S20، وان‌پلاس ۸، سونی اکسپریا پرو (محدوده‌ی قیمت بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ دلار)

تمام این گوشی‌ها از نظر عملکرد حرف زیادی برای گفتن دارند و در رابطه با قیمت آن‌ها هم مسائلی مانند دیگر قطعات گوشی و سیاست‌های شرکت سازنده هم تأثیرگذار هستند. هر چقدر مدل یک چیپست جدیدتر باشد، عملکرد بهتری را ارائه می‌دهد و البته با قیمت بالاتری راهی بازار می‌شود.

چیپست‌های سری اسنپدراگون ۶۰۰ و ۷۰۰ معمولا برای گوشی‌های مقرون‌به‌صرفه استفاده می‌شوند و سری اسنپدراگون ۸۰۰ هم تراشه‌های پرچم‌دار به حساب می‌آیند که بهترین عملکرد ممکن را ارائه می‌دهند.

نگاهی به چیپست‌های مدیاتک

شرکت تایوانی مدیاتک فعالیت خود را با ساخت DVD Player و تلویزیون‌ها آغاز کرد و سپس وارد دنیای چیپست‌ها شد. طبق آخرین گزارش‌های منتشر شده، مدیاتک حالا بزرگ‌ترین سازنده‌ی چیپست‌های موبایل محسوب می‌شود و کوالکام را به رتبه‌ی دوم فرستاده است. فقط در سال ۲۰۲۰، این شرکت توانسته حدود ۳۵۰ میلیون چیپست موبایل را در اختیار شرکت‌های مختلف قرار دهد.

مدیاتک برای چیپست‌های موبایل خود نام هلیو و Dimensity را استفاده کرده و برخلاف کوالکام، پردازنده‌های گرافیکی این چیپست‌ها مبتنی بر طراحی اختصاصی نیستند و این شرکت برای این کار از طرح‌های Arm استفاده می‌کند. از بین مهم‌ترین چیپست‌های مدیاتک می‌توانیم به نمونه‌های زیر اشاره کنیم.

هلیو G95 (Mali-G76)؛ موتورولا موتو G60S، شیائومی ردمی نوت ۱۰S

هلیو G90T (Mali-G76)؛ ریلمی ۶، شیائومی ردمی نوت ۸ پرو

هلیو G85 (Mali-G52)؛ ریلمی نارزو ۳۰A، ردمی نوت ۹

برخلاف چیپست‌های اسنپدراگون، مدیاتک محصولات خود را با قیمت پایینی در اختیار سازندگان گوشی‌های هوشمند قرار می‌دهد و به همین خاطر گوشی‌های دارای این چیپست‌ها معمولا قیمت پایینی دارند.

اسنپدراگون در برابر مدیاتک؛ قدرت در برابر قیمت

اگرچه در لیست‌های مربوط به بهترین عملکرد گوشی‌های هوشمند همواره نام چیپست‌های اسنپدراگون دیده می‌شود، ولی در فهرست ۲۰ گوشی برتر به ندرت شاهد قرارگیری نام چیپست‌های مدیاتک هستیم. البته درباره‌ی لیست‌هایی صحبت می‌کنیم که تراشه‌های کایرین هواوی، اگزینوس سامسونگ و سری A اپل هم قرار دارند.

در حال حاضر در اکوسیستم اندروید، اسنپدراگون ۸۸۸ بهترین چیپست موجود محسوب می‌شود که فقط تراشه‌های جدید اپل عملکرد بهتری نسبت به آن ارائه می‌دهند. از طرف دیگر، یکی از پرطرفدار‌ترین چیپست‌های مدیاتک یعنی هلیو G95 در برخی زمینه‌ها نسبت به اسنپدراگون ۸۳۵ که ۴ سال قبل عرضه شده، عملکرد ضعیف‌تری ارائه می‌دهد. با این حال، قیمت پایین چیپست‌های مدیاتک برگ برنده‌ی محصولات این شرکت هستند. به لطف همین استراتژی، سهم بازار تراشه‌های مدیاتک به طور تصاعدی رو به افزایش است و احتمالا دیر یا زود از نظر عملکرد هم به رقیب قدرتمندی برای کوالکام تبدیل خواهد شد.