به گزارش سایت طلا، شرایط آشنایی، خواستگاری، ازدواج و اتفاق هایی که زوج ها با اعمال و رفتار خود در زندگی مشترک رقم می زنند، نقش برجسته ای در صعود یا نزول عشق در زندگی مشترک دارد.
این امر را می توان در چهره های خسته و دلسرد یا آمار صعودی طلاق دید آنجا که زوج ها لب به شکایت باز می کنند که عشق و محبت پیش از ازدواج دیگر بینشان حاکم نیست و با هم بودن برایشان به یک امر عادی تبدیل شده است. موضوعی که این پرسش را در ذهن متبادر می کند که چه عواملی باعث کم شدن عشق در ازدواج می شود؟
موضوعی که دکتر سعید کاوه روانشناس، مشاور خانواده و زوج درمانگر روز جمعه درباره چرایی کاهش یا افزایش آزاردهنده شدت عشق و علاقه در زندگی مشترک می گوید: دوره نوجوانی و جوانی، سن به وجود آمدن عشق ها و شیفتگی هایی است که گاه یک جانبه و حاد و شدید است، همانند علاقمندی بیش از حد به فلان هنرمند، ورزشکار یا موسیقیدان و معیار قرار دادن این افراد برای انتخاب عشق واقعی.
وی با این توضیح که عشق با شیفتگی فرق دارد و فرق در این است که در عشق شناخت کامل به وجود می آید یعنی تمام ویژگی های رفتاری و شخصیتی و انسانی وجودی فرد مدنظر قرار گرفته می شود و آنوقت است که می توان فهمید این مناسب من است یا نه و می تواند مکمل وجودی من باشد و در کنارش زندگی خوب و شادی را داشته باشم، توضیح می دهد: اما در شیفتگی، احساس دوست داشتن خیلی شدید بدون شناخت کامل به وجود می آید و دو نفر را به‌سوی هم می‌کشد و برای ازدواج لحظه شماری می کنند و احساس می‌کنند عشق زیادی بینشان وجود دارد اما به محض ورود به زیر یک سقف چهره ها آشکار می شود و عشق رو به سردی می انجامد.
ضرورت آموزش مهارت های زندگی و عشق ورزی صحیح در سن ۱۷ سالگی
این زوج درمانگر درباره راهکار افزایش تداوم عشق ها در زندگی مشترک تصریح می کند: در جامعه شاهد هستیم که وسایل و لوازم در دست افرادی که به مسایل فنی آگاهی دارند دوام و عمر بیشتری دارند چرا که طرز استفاده بهینه از آن را بلد هستند. مسایل مربوط به ازدواج هم همینطور است و دختر و پسری که مسایل مربوط به یک رابطه عاطفی و عاشقانه و شیوه درست ارتباط با جنس مخالف در زندگی مشترک را بلد باشد، زندگی موفق تری خواهند داشت.
وی خاطرنشان می کند: به طور میانگین دخترها در سن ۱۸ سالگی و پسرها در سن ۱۹ سالگی نخستین عشق را تجربه می کنند که در بسیاری موارد به ازدواج منتج می شود اما متاسفانه به دلیل خلا آموزش مهارت های اساسی زندگی و عشق ورزی درست، زود رنگ می بازد.
به گفته کاوه، آموزش این موضوع که عشق از چه عواملی ساخته شده، چه عواملی در به وجود آمدن آن دخیل است و چه عواملی باعث رشد و پیشرفت آن یا باعث آسیب و از بین رفتن آن می شود، از ضروریات و مهارت های زندگی است که توصیه می شود دختران و پسران تا سن ۱۷ سالگی آن را بیاموزند.
این مشاور خانواده ادامه می دهد: به دلیل نبود این آموزش ها، طبق آمار به دست آمده فقط یک چهارم ازدواج ها از روابط عاشقانه برخوردار هستند و مابقی به سردی و عادی انگاری و نهایت به طلاق عاطفی می انجامد. در حالی که اگر آموزش لازم داده شود فرد نه درگیر عشق های افراطی و شدید و یکجانبه می شود و نه دلسرد از محبت کردن و عشق ورزیدن به دیگری.
به باور این زوج درمانگر، یکی از مهارت هایی که بر آن تاکید می شود مهارت مدیریت بین همسر و خانواده، همسر و کارهای خانه و غیره است. ضمن اینکه سنت و فرهنگ همه در خدمت انسان است و باید عامل رشد و پیشرفت انسان شود و در صورتی که این سنت دست و پای زوج یا زوجه را در رشد و پیشرفت ببندد به طور حتم باید آن را مدیریت و کنار گذاشت تا زندگی عاطفی و پر عشقی داشت.
کاوه با بیان اینکه عدم آموزش مهارت های زندگی و غلبه سنت ها و رسوم منجر به ازدواج هراسی در میان جوانان می شود، تاکید می کند: اصول و فنون ازدواج و شیوه درست ارتباط با جنس مخالف در زندگی زناشویی را اگر به جوانان بیاموزیم هرگز دچار خلل و سستی در امر ازدواج نمی شوند.